Tarımda en yoksul ‘mevsim’ işçileri

‘Mevsimlik’ Tarım İşçileri ve Ailelerinin Sağlığının Geliştirilmesi Programı’ kapsamında, Birleşmiş Milletler Nüfus Fonu (UNFPA) ve Harran Üniversitesi tarafından Adıyaman ve Şanlıurfa’da ikâmet eden toplam 1.021 aileyi kapsayan bir araştırma yapıldı.

Toplam 7 bin 165 kişinin katıldığı araştırmanın sonuçlarına göre mevsimlik tarım işçilerinin yüzde 60’ından fazlası yoksulluk sınırının altında yaşıyor. Yüzde 80’inin çalışma hayatına ilişkin sosyal güvencesi bulunmuyor. Mevsimlik tarım işçilerini bilinçlendirmeye he konuya destek verdiklerini ifade eden Toros Tarım Yönetim Kurulu Başkanı Esin Mete, “İlk amacımız, mevsimlik tarım işçilerinin çalışma hayatında eşit haklardan yararlanabilmelerine katkı sağlamak” dedi.

Türkiye’de tarım sektöründe çalışan 6,3 milyon kişinin yarısına yakını mevsimlik tarım işçisinin karşılaştığı sağlık sorunlarına çözüm bulabilmek için Harran Üniversitesi, Birleşmiş Milletler (BM) Nüfus Fonu, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Toros Tarım ve Hollanda Büyükelçiliği ortak bir program geliştirdi. 

Toplantıda konuşan projenin mimarlarından Harran Üniversitesi Tarımda İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulama ve Araştırma Merkezi Müdürü Prof. Dr. Zeynep Şimşek, tarım sektöründe hastalıkların ve erken ölümlerin en fazla görüldüğü grubun mevsimlik tarım işçileri olduğunu söyledi. Şimşek, mevsimlik tarım işçilerinin hastalıklara neden olan biyolojik, fiziksel, kimyasal ve psikososyal risk faktörlerine yoğun miktarda maruz kaldığını vurguladı ve “Programın temel amacı, hastalık ve erken ölümlere neden olan faktörleri en aza indirmek ve bu grubun nitelikli sağlık hizmetlerine erişimini sağlamaktır” dedi.

 

Program kapsamında çoğu kadın mevsimlik tarım işçileri, din görevlileri, sağlık hizmetleri sunucularından ilgili kamu görevlileri, muhtarlar, iş aracıları ve toprak sahipleri eğitim gördü. Adıyaman ve Şanlıurfa’da bin 21 aileyi kapsayan araştırmasıyla yola çıkılan programda, 7 bin 165 kişiyle görüşüldü. Mevsimlik tarım işçilerinin yüzde 60’ından fazlasının yoksulluk sınırının altında yaşadığı saptanırken en az yüzde 80’inin çalışma hayatına ilişkin sosyal güvencesinin olmadığı tespit edildi. Ailelerin yüzde 70’e yakınının ise tarlalarda çocuklarıyla birlikte çalıştığı belirlendi. Programa 5 yıl için yaklaşık 1 milyon dolar kaynak ayrıldı.

Milliyet